ځ

نۀ هېريږي زما ستا د هغه د تلو ورځ
وه د چغو د ژړا او د سلګو ورځ

بېرته بېرته دې کاتۀ د تلو په وخت کښې
تېره کړې مې د هړ وه په غرمو ورځ

مينې ستا کړمه د سپي سړي محتاجه
رادې نۀ شي په بل چا داسې د سپو ورځ

سوال لۀ خداې کؤه چې بد ورځ دې ښه شي
نۀ بدليږي د بل چانه په غوښتو ورځ

يا دې ستا وصال الله زما نصيب کړي
يا دې نوره زما کړي اوس په لنډو ورځ

د مرګي نه څوک په وېره نۀ خلاصيږي
ترهنده هوسۍ به نۀ کړي په اوګدو ورځ

تېره کړې چې اقبال وه ستا په خوا کښې
هېچرې به بدل نۀ کړي په صدو ورځ