ښکلې ځان سينګاره وي کله يو رنګ کله بل رنګ
زما زړۀ په ښکاره وي کله يو رنګ کله بل رنګ
تورې زلفې يې خورې کړې ول په ول ولونه جوړ شو
پکښې ما حيصاره وي کله يو رنګ کله بل رنګ
کړي غماز سره خبرې هم رقيب سره خنديږي
زما زړۀ ازاره وي کله يو رنګ کله بل رنګ
کله شونډې راته سرې کړي کله سترګې راته مړې کړي
داسې ما خماره وي کله يو رنګ کله بل رنګ
درنګ کښې نۀ اوکړي اقباله درنګ وائي چې درځمه
ژوند زما پداره وي کله يو رنګ کله بل رنګ
جانان مې راته ښائي تصويرونه رنګ په رنګ
د مينې مې په زړۀ کښې دي موجونه رنګ په رنګ
په اصل کښې يوې خاؤرې نه واړه راټوکيږي
راوړي پسرلي چې دي ګلونه رنګ په رنګ
بنياد يې ترنم دے چې په زړۀ باندې اثر کړي
جوړ کړي مطربانو سرودونه رنګ په رنګ
د زړونوڅۀ مجال دے چې به پاتې شي په وس کښې
پلؤ د لاندې کېږي سترګګونه رنګ په رنګ
مېخوار خو د نشې سره مطلب دے ساقي جانه
انواع انواع شراب دي او رنګونه رنګ په رنګ
نور هيڅ نيشتے په هرڅۀ کښې مې ياردے ګېرچاپېره
پرېوځي په دهوکو کښې عالمونه رنګ په رنګ
اقباله په کثرت کښې د وحدت روح نماياں دے
د زړۀ په سترګو ګوره منظرونه رنګ په رنګُ
لکہ روح شی پہ بدن کښی د بیمار تنګ
ھسې زۂ یمہ پہ ھجر کښې د یار تنګ
خط دې ھسې پریشانہ کړلې زلفې
لکہ وی د مېږہ تون پہ خوا کښې مار تنګ
نوے نوے یار د چانہ چې جدا شی
ھغہ زړۂ بہ ولې نۂ وی پہ بھار تنګ
تحمل د یو ساعت چې ترې اونۂ شی
مصیبت د تمامی کال شی پېزار تنګ
ما تنګسیا ډېرہ لیدلې پہ دنیا دہ
خلقہ ما دپارہ مہ کنئ مزار تنګ
پہ دنیا باندې خوشحالہ احمقان وی
ما لیدلے پہ دنیا دے ھر ھوښیار تنګ
بې لہ عشقہ د ژوندون تصور څنګہ
خداے دې نہ کړی چې اقبال شم پہ دا کار تنګ
خلقو ورکړو پاکې مینې لہ مې بل رنګ
ھر سړی ورلہ ورکړے دے خپل رنګ
زۂ دا ستا د تھمت رنګ تہ حېرانېږم
ھومرہ ھومرہ لا پخېږی پہ اینځل رنګ
پہ اسانہ باندې کلہ بیا کوزیږی
پہ دېوال باندې چې وخېژی یو ځل رنګ
ستا کوڅې نہ بہ ھیڅ کلہ منعې نۂ شم
کۂ پہ وینہ باندې شی ځما مقتل رنګ
پہ وصال او پہ ھجران کښې پہ یو حال یم
دا ځما د عشق د خلقو نہ دے بیل رنګ
ځما فخر دے چې تا باندې مئین یم
دا ځما بہ ولې تختی لکہ غل رنګ
زمانې راباندې ډېرې چارې اوکړې
خو د زړۂ نہ یې ځما نۂ کړو صېقل رنګ
عجیبہ خمار خمار نشہ نشہ شی
پہ اقبال باندې چې خېژی د غزل رنګ