ټ

هسې زۀ لرم په زړۀ کښې غم د يار پټ
په پونبه کښې لکه کېږدي څوک انګار پټ

دا وريځې تورې تورې په نمر راغلې
کـۀ پـه زلـفـو رانـه مـخ کـړلو نګار پټ

ستـن د صبـر ورتـه کلـه اړمـيـږي
مات مې زړۀ کښې دے دننه د عشق خار پټ

مرد هغه دے چې دښمن له اواز ورکړي
نامردي ده چې د شانه کړي ګوذار پټ

د بهلول غوندې چې عقل نه کار واخلې
څۀ پکار دے هغه څوک کۀ وي هوښيار پټ

د مظـلـوم د اه نـه وېـره کـړه ظـالـمـه
عاقبت به دې لوخړه کړي ازار پټ

د اقبال وېنا صفا ده او سرګنده
نۀ پوهېږي غمازانو غوندې شمار پټ