اللو ، للیللو یا دځانګو سندرې

زما خیال داسې دے چې دا نوم داسې پرېوت چې مور خپل ماشوم پہ جولۍ کښې واچوی او رو رو ورلہ جُوټہ ورکوی ورسرہ د خولې نہ پہ یو ردھم سرہ ﷲُ ، ﷲُ ، ﷲُ وائ۔

دې رو رو جوټې او مترنم اواز سرہ ماشوم لہ خوب راشی ۔ او مسلسل داسې کولو سرہ د ماشوم عادت جوړ شی ۔ د نفسیاتو ماھرین ھم وائی چې دا د ماشوم نفسیات جوړ شی ۔ بیا چې د اودۂ کېدو پہ وخت ماشوم د مور جولۍ کښې پریوځی لږ خوځولو سرہ د خوب پہ دُنیا کښې ورک شی ۔ د اسلام نہ مخکښې د اللو شکل بہ څۂ نور وۂ ۔ خو کلہ چې اسلام غلبہ او موندہ زمونږ پہ ژوند کښې ھر څۂ باندې اسلام اثر انداز شۂ ۔ پښتون خو بیا پښتون دے ۔ پہ اسلام قبلولو کښې ھم پښتون پښتو کړې دہ ۔ پہ اجتماعی شکل یې اسلام قبول کړے دے ۔ دا خبرہ ددۂ پہ خټہ کښې اخلې شوې دے پہ څۂ کښې ھم د عزیز او تربُور نہ شاتہ پاتې کېدۂ نۂ غواړی ۔ پہ اللو کښې مور دا کوشش کوی چې داسې الفاظ ادا کړې او د ھغہ څیزونو نومونہ واخلی چې ماشوم ورسرہ بلد وی ۔ زمونږ پہ سیمہ د خوب لہ پارہ ماشوم تہ اھنګ سرہ دا اللو بہ مېندو وائیلہ ۔

اللو ، اللو
کوچیا مۂ راځہ د بانډو
زما ګل خان داسې اودۂ دے
لکہ ګُوډے د وړو

پہ افغانستان کښې لږہ پہ بدل ډول وائیلے شی

اللو اللو
خوب دې درشہ پہ لېمو
زما ګل خان داسی اودۂ دے
لکہ ګُوډے د رنجو

خو زما مور لہ دې خداے اتۂ واړہ جنتہ ورکړی ۔ چې د اسلام د تعلیماتو ډېرہ زیاتہ باخبرہ وہ ھغې بہ وې چې ماشوم تہ پہ غېږ کُوچیا ، بانډو ، وړو او د رنجو خبرې واورولے شی ، چې دے لوے شی څۂ غټ کار بہ اوکړی ۔

زۂ او زما خور دواړہ پہ دې اللو غټ شوی یُو

اللو اللو
تۂ اودۂ شہ زما لعلہ
پلار دې تلے دے غذا لہ
تُورګۍ بہ راوړی تا لہ
اللو اللو

او دا عجیبہ اتفاق دے چې د کشمیر کومہ ټکړہ آزادہ شوې دہ زما پلار پہ دغہ غذا کښې شریک شوے وۂ ۔زمونږ جدِامجد ابراہیم بابا د اخون سالک دستِ راست وۂ ۔ پہ ډېرو غذاګانو کښې یې برخہ اخستی وہ ۔ اوس د ھغۂ پہ ترخ کښې پہ کابلګرام کښې خخ دے ۔ چې پہ سواتی بابا مشھور دے۔