الف نامه

ا الله دې زما مل شى
رقيب غماز باندې به سر اوګرځومه

ب په باغونو باندې ګرځم
د مخ دګل په شان له ګل دې نۀ وينمه

ت په توبه باندې توبه ده
ما د لَين دمکره اوساتې رحيمه

ټ ټګى دې او کړله جانانه
په نيمه لار کښې دې يواځې پرېښودمه

ث کۀ ثبوت راسره اوکړې
د عشق په باب کښې به اوچتې سترګې يمه

څ څۀ لېونے يمه جانانه
چې له بُوکياڼې د مڼې طمع ساتمه

ج جادو دې څه راباندې اوکړو
چې لېونتوب مې ورځ تر ورځې زور کوينه

چ چاؤدے د زړۀ مې راشه ګوره
خپل تصوير به پکښې اووينې مئينه

ح حليمه طبع اوبۀ کړه
چې اور د پاره سزا اوګرځې مئينه

خ خوږ مې د زړۀ لالا زياتيږى
جانانه راشه چې مې راشى پرهرونه

د دا لېونے جانان زما دے
په کوم هنر به لېونے هوښياره ومه

د په ددانو کښې اوسېږم
وينې څټى غوښې لۀ يو بل تښتوينه

ډ د ډاندت په شان له يار مې
د زړۀ مالوچ راله مېده مېده وهينه

ذ ذکر کوه د زړۀ په مينه
چې بې حسابه دې نصيب شى جنتونه

ر رحمان ، رحيم او هم غفور دی
بنده يې کله شى شمارلے نعمتونه

ړ ړونددې د زړۀ په سترګونه شي
چې نۀ وينې د الله دومره قدرتونه

ز زماد ګل په شان جانانه
لکه چينار ځوانى زۀ تاته زړومه

ژ ژوندون نه طمع مې هيڅ نيشتے
ما په دعا کښې يادوه په طمع يمه

ځ ځم له وطنه چرته ځمه
داشنا ظلم دزغم نه بهر شونه

س دسيند په غاړه غاړه ګرځم
په کوم ګودر به د عشق سين نه پورې شمه

ش شړشم ګلونه شو سپرلے شو
ولې مې پام لاله ځيګر ته نۀ کوينه

ښ ښنې د بدن مې په مزه خورى
په امزرى د عاشقۍ اوختے يمه

ص صادق چې وى په عاشقۍ کښې
خداې به هغه هيڅ کله نۀ بدرنګه وينه

ض ضعيفى مې راشه ګوره
چې درښکاره دعشق د رنځ شى شدتونه

ط په طٰهٰ يٰس در ياده
په لويه ورځ د شفاعت طمع لرمه

ظ ظلم کوه چې زړۀ دې يخ شى
بيابه دې څوک دغه همره ډېر وړى ظلمونه

ع زماپه حال باندې عالمه
يار د دروغو لګؤى په ما تورونه

غ په غلامانوکښې مې شمار کړه
د مرتبو مې درنه نيشته دے غوښتنه

ف فقيرۍ کښې بادشاهى ده
بهلول پرېښودى بې ګناه نۀ دى تختونه

ق څۀ قاعده قانون دې نيشته
عشقه سزادې هر مئين له بيله وينه

ک د کتو يمه جانانه
چې ستا په عشق کښې په ما څۀ تېر شوى دينه

ږ ږيره مې سپينه لکه واؤرې
ستاد يارۍ توبه مې خولې نۀ راځينه

ګ د ګل رنګ جانان د لاسه
د دنياګۍ د لادو بادو وتے يمه

ل د لا اله ورد مې په خوله کړې
ګرانه کړۍ دځنکدن مې سهل کړې نه

م لا ماشوم ومه ناپوهه
د محبت مې په زړۀ اوشُوګُزارونه

ن په نامۀ د هغه ښکلى
پلِ صراط باندې مې پورې کړې مئينه

و په وعده راسره ټينګ شه
ستورى د اسمان به دې جولۍ کښې واچؤمه

ه همايون به شم جانانه
کۀ ستا د زلفو سيورى لاندې شوم مئينه

ي ستا به يادېږمه کۀ هېر شوم
زۀ په اسره ستاد يادونو ژوند کؤمه