عصمت سورانے
عصمت ﷲ سورانے د حافظ اشرف علی پہ کور کښې پہ علاقہ بنوں کوټکہ میر عالم نومې کلی کښې پہ کال ۱۹۷۰ ء د جنورۍ دمیاشتې پہ اولنۍ ورځې پېدا دے ۔ پلار ئې کډہ پېښور تہ راوړہ ۔ پہ پېښور کښې لنډی یرغجو کلی کښې ستوګن شو ۔ پہ دارالعلوم سرحد پېښور کښې درس ورکول شروع کړۂ ۔ عصمت سورانے محکمہ تعلیم کښې ملازمت کوی۔ د ادب د پارہ ښہ پہ تندۍ بانډې کار کوی ۔ عصمت سورانے یو شاعر ، محقق او نقاد دے ۔ د چاپ او ناچاپہ کتابونو یو طویل فہرست لری ځنې چاپ کتابونہ دا دی ، (۱) زخمونو شونډې پرانستې شعری مجموعہ ، (۲)پښتو ادب او لنډۍ تذکرہ (۳) د معزﷲ خان د فن او شخصیت ھندارہ (۴) د ارباب رشید احمد خان (دفن تحقیقی او تنقیدی جاج )(۵) رحمٰن بابا او د قران اردو ترجمہ . عصمت سورانے د سنجیدہ فکر څختن شاعر دے ۔ پہ کلام کښې مذھب، حسن ، عشق ، د پښتون قام او د ژبې فکر موندے شی ۔
داسې ولاړ یمہ مخامخ ستا دبڼو مخې تہ
لکہ چې ګل سینہ نیولې د ازغو مخې تہ
دا ستا غمونو تہ چې زړۂ نیسمہ ګرانہ شی
د اوچ خشاک حېثیت څۂ وی د لمبو مخې تہ
د ھغہ خلقو پہ فطرت باندې حېران یمہ زۂ
چې محلونہ جوړوی د مقبرو مخې تہ
دا ستا مننہ چې پېرزو دې پہ ما شونډي کړلې
ګنی ګلونہ نیسی څوک د لېونو مخې تہ
کۂ بقا غواړی د اتفاق مظاہرہ دې اوکړی
بس دغہ یو خبرہ ږدم د پښتنو مخې تہ
میلمہ دوستی د روایاتو یو حصہ دہ زمونږ
د پښتنو زړونہ پراتۂ وی د حجرو مخې تہ
عصمتہ ولې بہ د فکر پہ ټال نۂ ځانګمہ
چې وھی زلفې ئې جوټې د اننګو مخې تہ
پہ چامئین شم چې رقیب او جانان یو رنګې دي
زما پہ برخہ خو سپرلے او خزان یو رنګې دي
د کائناتو د خالق د خیال تصویر دے پکښې
پہ حقیقت کښې خو حدیث او قران یو رنګې دي
څۂ دے راتلل څۂ دے امید د راتلو خیال چې کوم
دا مې غرض دے چې وریځ او باران یو رنګې دي
د چا پہ مینہ کښې مې ذھن افاقی غوندې شو
پہ دا سبب راتہ نن ځان او جھان یو رنګې دي
یو فاصلہ پہ منځ کښې شتہ دے تغیر دپارہ
نور خو پہ اصل کښې دا زمکہ اسمان یو رنګې دي
عصمتہ یو مې لمن نیسی بل مې زړۂ رانیسی
پہ دې چمن کښې خو ازغی او ګلان یو رنګې دي