مياں واصل

مياں واصل هم د روښانيانو د ډلې يو غښتلے شاعر دے۔د دۀ ژوند حالات په تيارۀ کښې دي،خو د کلامه او د نېزدې وخت د شاعرانو لۀ ستائېلو معلومېږي چې واصل خپل د وخت يو ښۀ شاعر ؤ،

د مياں واصل په حقله قاضي عبد الحليم اثر په پښتو مجله ۱۹۸۳ء کښې ليکي چې مياں واصل د اخون قاسم متي زي چې د جهانګير بادشاه په حکم باندې ګرفتار کړے شو او په وسطي هند په قلعه چنار کښې قيد کړے شو،چې د قيد په حالت کښې ۱۴۰۹ء کښې وفات شو - ددۀ ځوی هم د بايزيد انصاري د مسلک او عقيدې علمبردار ؤ،عبدالحئ حبيبي او صديق الله رښتین دواړه د دۀ په حقله غلي دي،سر محقق پروفيسر عبدالشکور رشاد ئې څۀ اشعار د عربيک کتب خانې قندهار نه تر لاسه کړي دي،چې د کابل پښتو ټولنې په واسطه چهاپ شوي دي۔

خوشحال بابا د واصل داسې ستائينه کوي

  چې زمونږه په حساب دے
  هيڅ مې نۀ دے واصل هېر

خو د اشرف خان مخکښې د واصل ښۀ نوم خو موجود ؤ خو دکلام معلومات ورته نۀوه،لکه چې وائي

  د واصل د شعره څۀ وائيم و چاته
  چې زما په مخ ئې پورې د حال ور دے

  يو مرزا دولت واصل هم
  ښۀ کلام لري حاصل هم
  (کاظم خان شيدا)

واصل هم د مرزا ،مخلص، دولت، ارزاني،د لارې ملګري دي ۔

  عارفان ئې په پنهان اشارت مست کړل
  تل پلو د وړاندې وړي دا ئې دستور دے

  اے واصله د ګمان لۀ اهله مۀ شه
  د پيالې ګناه به ؤبخښي غفور دے

  يواځې تل دے چې تل به اوسي
  واصل ګواهي لي چې يو يکتا دے

  هورے نمر دې لۀ نظر يم تماشه کړم
  ولې غوږ هورے کلام يم يا بدله