اقبال شاکر

اقبال شاکر نوم محمد اقبال تخلص شاکر پېدائش یې پہ بټ خېلہ ملاکنډ ډویژن کښې شوے دے ۔ د پرائمري تعلیم یې د ګورنمنټ سکول نمبر ون نہ تر سرہ کړے دے ۔ لسم یې د بټ خېلې ھائی سکول نہ او اېف اے (f.a)د تھاڼې کالج نہ وکړو ۔ بیا یې دوپلومہ پہ مېکېنیکل ائنجیرینګ کښې د پولی ټیکنیکل کالج سوات نہ وکړہ ۔ بی -اے پہ پرائيوېټ توګہ وکړو ۔ د بي – اے نہ نولس کالہ ورستو پہ ۲۰۰8 ء کښې بخت روان عمرخېل او د اباسین پہ مشورہ اېم اے پہ پښتو کښې اوکړو او ګولډ مېډل یې تر لاس کړو ۔ نن صبا د پښتو لیکچرر دے ۔ورسرہ سرہ د پہ پښتو کښې د پی اېچ ډې فېلو دے ۔ ډېر زر بہ د پی اېچ ډګری ھم تر لاسہ کړي ۔ شاکر پہ بنیادی طور یو شاعر دے د شاعرۍ دوہ مجموعې کودری او رېدی رنګے چاپ دی ۔ امید دے چې اوس پہ نثر کښې ھم خپل زور اوښائي ۔ د شعر موضوعات یې دی رومانویت ، پښتون ولی او معاشرتی مسائل ۔ پہ غزل کښې یو پېغام دے د ادب برائے ژوند قائل دے ۔ اقبال شاکر ډېر خوږ او خوش اخلاقہ سړے دے ۔ د ملاکنډ د غزل نمائیندہ شاعر دے ۔ د غزل یې دا دوہ نمونې ۔

غزل

نور کلہ نۂ وې د حالاتو تقاضې پښتنې
مونږ بہ پہ زړونو کښې ساتلې محبوبې پښتنې

شپونکیہ تۂ خپلہ قامی زمہ واری پورہ کړہ
د غرۂ د سرہ راتہ وکړہ څو ټپې پښتنې

ځما د شعر روزمرہ محاورې پښتنې
لکہ چې وی پہ غم ښادۍ کښې پښتنې پښتنې

د تہذېبونو جنګ دے ژوند پکښې معنیٰ نۂ لری
خیال بہ ساتې ګورے د خپلې لوپټې پښتنې

څنګہ پښتو خپلہ پورہ کړہ سرمایې پپتتنې
څنګہ یې واخستې زمونږہ نظرې پښتنې

ډېر زرور بہ پہ دې غرونو پہ غونډو راخېژی
ځما لوظونہ پښتانۂ او ستا وعدې پښتنې

شاکرہ زۂ بہ ھم پہ دې دلیل ایمان تېراوم
چې ځما ټولې ارزوګانې ھر ځاے وې پښتنې

غزل

فکر بہ ھر یو لېونے ساتې
د زړۂ پہ زور بہ ځان ژوندے ساتې

کۂ د منزل ارمان پہ زړۂ کښې دې وی
ځان بہ لہ نورو ګړندے ساتې

لاړ شہ څلور کنجہ دنیا وګورہ
ګورے خو ځان بہ پېښورے ساتې

د ښکلو ښار دے سینہ ډال ګرځوہ
تۂ بہ تر څو پورې زړګے ساتې

شاکر کۂ ھر څنګہ دےستا شاکر دے
پہ لېونو کښې بہ دې دے ساتې