زرین پریشان
نوم زرین باچا تخلص پریشان کلے بازار بټګرام تاریخ پېدائش ۱۹۴۵ء تعلیم مېټرک ملازمت اول پہ خاندانی منصو بہ بندۍ کښې بیا پہ سعودی عرب کښې تر مرګہ پاتې شوے دے ۔ پریشان فطرتاً شاعر وۂ ۔ پریشان د سکول پہ زمانہ کښې شاعری شروع کړہ خو ھغہ مستقل مزاجہ نۂ وۂ پہ اول کښې ھغہ عوامی رنګ کښې شاعری اوکړہ ۔ بیا غزل او نظم تہ راغب شۂ او خپلہ ټولہ اولسی شاعری ئې اوسوہ ۔ چې پہ ھغہ باندې د اولسی شاعر نوم اونۂ لږی ۔ ګنی پہ ترقی یافتہ ملکونو کښې اولسی شاعرۍ لہ پہ کتابی ادب باندې فوقیت ورکولے شی ۔ پہ غزل نظم کښې اول رومانی شاعری کولہ دا دھغۂ د زړۂ اواز وۂ ۔ د غزل او نظم د دواړو اصنافو د لیکلو پہ پریشان کښې ښہ صلاحیت وۂ ۔ خو ډېر زر اجمل خټک ، غنی خان او د رحمت شاہ سائل نہ متاثر شو او پہ دغہ رنګ کښې شاعری شروع کړہ۔ کوم وخت چې د ھغہ نہ ضائع شوے وۂ پورہ کولو پہ خاطر ئې خیال او روغې روغې مصرعې د ذکر شو شاعرانو پہ خپل کلام کښې شامل کړې چې کومو نشان دھی ډاکټر یار محمد مغموم او سردار علی ټکر پہ ډیوہ رېډیو باندې پہ پریشان باندې د پروګرام دوران کښې اوکړہ ۔ پہ اولس کښې زرین پریشان انقلابی شاعر مشھور شۂ خو پہ پوھانو پہ نظر کښې پہ ھغۂ باندې د سرقې تور اولږېد ۔ د چانہ متاثر کېدۂ څۂ بد عمل نۂ دے خو د یو رېښتونی فنکار پہ حېث د ھغہ شاعر ذکر ضروری دے او پہ توارد باندې ګناہ ګار نۂ دے ۔ زۂ د پریشان د شاعرانہ صلاحیت نہ د نیزدې نہ خبر یم ۔ خصوصاً ھغۂ غزل او نظم دواړہ ښہ لیکل خو جذباتی وۂ د جذباتو پہ سیند لاھُو شۂ او د خپل رنګ پہ جورولو کښې ناکام پاتے شۂ ۔ د پریشان د شاعرۍ موضوعات دی رومانیت ، قام پرستی او پرولتاری طبقې لہ پارہ د ښہ ژوند غوښتنہ ۔ د پریشان څلور شعری مجموعې د ھغۂ پہ ژوند کښې چاپ شوې وې چې اوس د کلیاتو پہ شکل کښې چاپ دی
زړۂ مې درزېږی بنګړی مۂ شوروہ
پہ ما څۂ کېږی بنګړی مۂ شوروہ
د اسرافیل د شپېلۍ غږ نہ مخکښې
دنیا ورانېږی بنګړی مۂ شوروہ
ستا د زړۂ مستو اداګانو سرہ
زړونہ غوڅېږی بنګړی مۂ شوروہ
لشې لشې لکہ زما پہ بدن
غونے ودرېږی بنګړی مۂ شوروہ
پہ ډک محفل کښې بې نقابہ نۂ شُو
خلق پوھېږی بنګړی مۂ شورہ وہ
دا شومہ دم او دا خاموشہ کوڅې
شپہ راوېښېږی بنګړی مۂ شوروہ
توټې ټوټې د پریشان پہ زړۂ کښې
بنګړی ماتېږی بنګړی مۂ شوروہ
ژوند یوہ لمحہ وہ څومرہ زر تر زرہ تېرواتہ
نمر د مازیګر وۂ لاړ د غرۂ د سرہ تېرواتۂ
وختہ اوښکې اوښکې غریو نیولے ھر ارمان زما
ستا د سرحدونو نہ پہ وېرہ وېرہ تېرواتۂ
زړۂ مې لېونے پښتون د شین کاڼی نہ سخت وۂ خو
ستا قاتل قاتل نظر ترې ښکتہ برہ تېرواتۂ
مینہ حقیقی کہ مجازی دہ مینہ مینہ دہ
بې د مینې ژوند څنګہ پہ تا کافرہ تېرواتۂ
عشقہ لېونتوب وۂ ستا پہ لار د زلمیتوب سفر
ستا پہ ګړنګونو ډک لہ شورہ شرہ تېرواتۂ
نہ زرین اظھار د محبت اوکړو نہ تا اقرار
غلے غلے ستا کوڅہ کښې ستا د درہ تېرواتۂ