حبیب الرحمٰن افګار
نوم حبیب الرحمٰن تخلص افګار د پلار نوم سردار خان کلے تھاڼہ ملاکنډ دے
تاریخ پېدائش د سکول پہ کاغذاتو کښې ۱۹۵۱ ء د ھغۃٔ د خپلې وېنامطابق ۱۹۵۳ء دے خو د ډاکټر شېرزمان سیماب مطابق ۱۹۵۷ ء دے ۔ ډاکټر شېر زمان سیماب دا نېټہ پہ یو مقالہ کښې پہ کتاب د رنګونو شاعر افګار راڼیزے پہ صفحہ ۷ باندې ورکړې دہ۔ تعلیم تر اتم جماعت پورې دے ملازمت ئې پہ پولیس کښې کړے دے ۔ د وړکی تھاڼې دار د عھدې نہ ریټائرډ شوے دے ۔ پہ کومہ تھاڼہ کښې پاتې شوے دے ھلتہ ئې شاعران راغونډکړې او ادبی جرګې او تنظیمونہ ئې جوړ کړی دی چې لوے ادبی خدمت دے ۔ د ځنو شاعرانو اصلاح ئې ھم کړې دہ ۔ خو خپل کلام ئې د فنی نقائصو نہ پاک نۂ دے ۔ تر دې دمہ ئې شپږ شعری مجموعې چاپ دی اولنے کتاب دستور د مینې ، د ازغو پہ څوکو ، غریو ، پہ با برڅېرہ د ښکلا ګلونہ او کنډر کنډر کورونہ یوہ نعتیہ مجموعہ بادِ سبا یوسہ سلامونہ ۔ د شعر موضوعات ئې دی حسن ، عشق ، قام پرستی ، معاشی او معاشرتی مسائل پر ګو شاعر دے ۔ پہ کلام کښې د تخیل ښې نمونې ھم موندے شی ۔ پہ رېډیو او ټی وی باندې ئې کلام نشر شوے ھم دے ۔
سرې لمبې شو خور د ګل پہ شونډو کښې
بل شو راتہ اور د ګل پہ شونډوکښې
وینې پہ بوسہ مې د زړۂ اوباسی
شتہ دے دومرہ زور د ګل پہ شوډو کښې
دا تازہ زخمونہ د تېرۂ ازغو
ځم چې کړم ټکور د ګل پہ شونډو کښې
ماتہ زولنۍ چې شړنګېدلې بہ
ورک ئې شولو شور د ګل شوډو کښې
ماتہ مې پښتو پکښې ښکارہ شولہ
ھیڅ نۂ وینم نور د ګل پہ شونډو کښې
دار تہ بہ افګار پہ خندا اوخېژم
نۂ غواړم پېغور د ګل پہ شونډو کښې
مینہ چې نہ مینہ شی ښہ مینہ شی
زړۂ چې پرې اوسوزی ھلہ مینہ شې
د درد او غم اوښکو سلګو نہ بغېر
دوہ چې یو ځاے شی بیا بہ څۂ مینہ شی
چې د منصور شانلہ پہ دار اوخېژی
جوړہ دنیا تہ نندارہ مینہ شی
چې پہ بېلتون کښې مودې تېرې شی
ھغہ د شھدو نہ خواږہ مینہ شی
افګارہ بې مرګہ بہ ئې څوک جدا کړې
چې د یو بل سرہ د زړۂ مینہ شی
نوټ= ښہ ، ھلہ ، خواږہ ، نندارہ د څۂ او زړۂ ھم قافیہ نۂ دی۔ د مطلع
دویمہ مصرعہ چې څو پورې ھالۂ شوې نۂ وی بحر ماتېږی دغہ شان د څلورم شعر پہ اولنۍ مصرعہ چې پہ بېلتون کښې مودې تېرې شی کښې د یوې چپې کمے دے
دغہ شان د یو بل غزل شعر دے
زما د مرګ قاتل چارۂ پہ لاس راتہ ولاړ دے
نن څۂ پہ خواږہ خُلہ راتہ قربان وائی راځہ
د مرګ قاتل غلطہ روزمرہ دہ سمہ د سر قاتل۔ داسې نور ګڼ خو حېران یم د ملاکنډ ملګرو تہ خصوصاً ډاکټر شېر زمان سیماب تہ چې پہ صفتونو نۂ مړېږی ۔