سرور خټک
نوم سرور خان خټک د پلار نوم عبدالبصیر د قومیت پہ لحاظ دخټک قبیلې سرہ تعلق لری د پېدائش کال ئې دے ۱۹۴۰ء خو پہ پہ قلم خاوندان کښې ۱۹۴۵ء لیک دے خو یوہ مصرعیزہ (لاړ شہ باجوړ تہ قمیص تور مالہ راؤړہ )پہ ۱۹۵۸ ء کښې لیکلې وہ چې پہ لسم جماعت کښې وۂ ۱۹۴۰ ءدرست ښکاری ۔ د پېدائش مقام زیارت کاکا صیب دے ۔ پلار ئې کډہ خرکی درګۍ تہ یوړہ لسم ئې د درګۍګورنمنټ ھائی سکول نہ پاس کړے دے ۔ شاعری ئې د سکول د زمانې نہ شروع کړې دہ ۔ سرور خټک تعلق د رېډیو سرہ پاتې شوے دے ۔ ښہ صداکار ، ډرامہ ارټست او کمپېئر خو لہ دې نہ ئې کور ضروریات نۂ پورہ کېدل پہ کلو کښې ټوکی خرڅول خو پہ خپل پہ کار باندې ئې چرتہ شرم نۂ دے محسوس کړے او پہ فخر سرہ د خپلې د محنت قیصې پہ ادبی محفلونو کښې بیان کړی دی . د سرور خټک نور رونړان خو خپل کلی تہ واپس شو خو سرور ختک پہ ملاکنډ کښی خوشحالہ شو ۔ د سرور خټک ادبی اثار دې (۱) سرۂ اھونہ چې د رحمت شاہ سائل سرہ شریک کتاب دے ، د باجوړ د تبۍ تور ګلونہ او ټپہ د دار پہ سر ۔ دغزل نمونہ ئې وګورئ
ستا دې د سرګو اشارہ وی د بڼو پہ څوکو
خېر دے کۂ لارہ د درتلو وی د چړو پہ څوکو
د بې غمئ ځانګو کښې پروت وم ناخبر د مینې
دا چا راوېخ کړمہ ناڅاپہ د کمڅو پہ څوکو
څوک پہ توبو شولو پښمانہ چا توبې ماتې کړې
چې مینہ ئې ست کړلہ د مستو اننګو پہ څوکو
ستا د یادونو پہ بستر کښې شوګېرې کومہ
خوبونہ چا کړې دی ګلہ د ازغو پہ څوکو
څوک دے چې ستا تېرو مژګانو تہ بہ زړۂ اونېسی
دا خو یو زۂ یمہ چې خوښ یم د نېزو پہ څوکو
د خوشحالۍ سپرلے کۂ راغلو پہ وطن نو ھلہ
زلمی بہ اولږئ ګلونہ د پټکو پہ څوکو
زۂ د بنګلو او باغیچو سرہ بلد نۂ یمہ
سادہ خټک یمہ اوسېږمہ د غرو پہ څوکو
ھر قدم چې ږدمہ شاتہ اوګورم
ھسې څۂ بھانہ کړم تاتہ اوګورم
نن چې ھم تېرېږم پہ زړو کوڅو
کلہ کلہ ھغې خواتہ اوګورم
تۂ مې پښتو سرہ پښتو کوې
څنګہ یارہ ستا رضا تہ اوګورم
واړہ جفاګانې بہ دې ھېرې کړم
نن بہ دې یوې وفا تہ اوګورم
تا چې پہ دې مړو سترګو صبا اووې
زۂ سرور بہ بل صباتہ اوګورم