لائق زادہ لائق
پہ سوات مدېن کښی پہ کال ۱۹۵۹ ء د جنورۍ پہ۱۵ نېټہ پہ یوہ درنہ کورنۍ کښې پېدا شو ۔ سکول ئې خپل کلی ۔ګرېجوېشن د جھان زيب سوات کالج نہ ايم اے پښتو ، ايم اے اردو د پېښور یونیورسۍ نہ او ايم اے پولیټیکل شائنس د کراچۍ یونیورسټۍ نہ اوکړو ۔ ملازمت پہ رېدیو پاکستان کښې شروع کړو او د ډارېکټر د پوسټ نہ ریټائرډ شو ۔ لائق زادہ لائق یو شاعر ، لیکوال ،محقق ، او افسانہ نګار دے ۔ تر دې دمہ ئې ۳۹ کتابونہ لیکلی دی ۔د ګورنمنټ اف پاکستان ئې تمغہِ امتیاز تر لاسہ کړې دہ ۔ پہ شاعرۍ کښې نظم، غزل او سندرہ لیکی ۔ د شاعرۍ موضوعات ئې دي حمد ، نعت ، حسن ،عشق ، قام ، ملک ، ژبہ ۔ غزل پہ لنډ بحر کښې لیکی ژبی ئې سادہ ، روانہ او خوږہ دہ ۔ چې موسیقۍ تہ ډېرہ سمہ دہ۔
د ا چې ھر نظر دې حېران پاتې دے
دا پکښې تصویر د جانان پاتې دے
ولې مې سلګو تہ وار خطا شولې
لا خو مې د اوښکو باران پاتې دے
تا چې غریو نیولی را کتلی وۂ
زړۂ کښې ګمان وۂ ګمان پاتې دے
ھغہ د ټول عمر لېونے ارمان
ستا د یو ارمان پہ ارمان پاتې دے
تاتہ چې د ځان پہ نظر ګورمہ
مانہ دې پہ سترګو کښې ځان پاتې دے
نورہ ھرہ ګرانہ مې اسانہ کړہ
ګران چې وۂ لائقہ نو ګران پاتې دے
راتلہ پہ ما راغوړېدہ ژړېدہ
کۂ صبرېدہ نۂ صبرېدہ ژړېدہ
زما د خیال پہ ورشو غلې غلې
لکہ د پرخې ورېدہ ژړېدہ
ګوتہ پہ خُلہ د بام پہ سر ولاړہ
کتل ئې ماتہ شرمېدہ ژړېدہ
پہ سپین رخسار ئې ګډېدل رنګونہ
ھغہ چې مانہ ځارېدہ ژړېدہ
لائقہ لاړہ د نظرہ شولہ
د بام پہ سر چې ودرېدہ ژړېدہ