عثمان شاہ ملاجان
نوم عثمان شاہ خو سېد نۂ دے ۔ تخلص ملاجان د پلار نوم رحمت شاہ
تاریخِ پېدائش ۱۹۴۷ء د پېدائش ځاے ھوتی مردان محلہ ﷲ دادخېل اوس پہ بفہ ھزارہ کښې پاتې کېږی او ځان د ھزارې ګڼی او ھزارہ والو د ھزارې تصور کړے دےاو د ھزارې والو نہ ئې ورلہ ډېر عزت ورکړے دے ۔ دنیاوی تعلیم ئې پرائمری دے ۔ خو د شاعرۍ پوھہ ئې ښہ ډېرہ دہ ۔ ملا جان پہ نامساعد حالاتو کښې ژوندتېر کړے دے ۔ خودار دومرہ چې ھغۂ چرتہ ھم پہ چا دا نۂ دہ اشکارہ کړې ۔ جامہ ئی ھمېشہ صفا ستھرہ زېبِ تن کړ ې دہ ۔ پہ ابتدا کښې چې پہ ھزارہ کښې د پښتو ادب بیا احیا کېدلہ ملاجان د ځنو شاعرانو اصلاح ھم کړې دہ ۔ د ادارہ علم وادب بفہ او د پښتو اکېډېمۍ ھزارہ جوړولو کښې د ملا جان ښہ فعال کردار وۂ ۔ ملا جان یو حساس شاعر دے نظم او غزل دواړہ لیکی خو غزل تہ ئې رحجان ډیر دے ۔ د شاعرۍ موضوعات ئې دي رومانیت ، قام پرستی ، پښتو ژبہ او معاشی نا انصافی ژبہ ئی خوږہ پستہ او روانہ دہ ۔ پہ کلاسک کښې رحمان بابا ئې د خوښې شاعر دے ۔ د موجودہ وخت پہ شاعرانو کښې اجمل خټک او رحمت شاہ سائل ئې خوښ دي ۔
دړدہ د غربت څۂ څړیکې څړیکې شوې
بیا د ژوند پہ دشت کښې کریکې کریکې شوې
اے د بې وسۍ د ژوند ترخې قیصې
لاړې پہ تندی مې لیکې لیکې شوې
وختہ دا دې څۂ اوکړل زما سرہ
لارې د منزل ډېرې باریکې شوې
لاړلو شبکور شو د امید نظر
شپې ورځې پہ ما تورې تاریکې شوې
څوک دې د احساس پہ مرۍ ګوتې ږدې
اوښکې چې دا ستا پہ غم شریکې شوې
ګرم ئې ملاجانہ د غربت پہ نوم
څنګہ د دنیا سترګې تندې کښې شوې
لا ستا پہ مینہ کښې جانانہ ھجران ھغسې دے
زما پہ زړۂ دې د لیدلو ارماان ھغسې دے
څوک بختور بہ مزې اخلی د سپرلی د ګلو
پہ مونږ سپېرو خو د عمرونو خزان ھغسې دے
خوږہ جانانہ داسې مۂ وایہ چې ھېر دې کړمہ
زما خو زړۂ او ځان لۂ تانہ قربان ھغسې دے
زما د زړۂ د کورکی نہ دې خداے مۂ اوباسہ
زما زړګے خو ستا د پارہ دلان ھغسې دے
د ھر یو رنګ نہ جوړوی دې پہ ښائست غزلې
ستا ملا جان ستا د ښکلا ثنا خوان ھغسې دے