حسینہ ګل تنہا
حسینہ ګل پہ کال ١٩٦٨ کښې د جون پہ٢٢ نېټہ د میامظہر شاہ کاکا خېل کرہ
پہ کلی زیارت کاکاصېب او تحصیل نوښار کښې پېدا شوې دہ ۔ د ادبي ہلو ځلو نہ علاوہ
پہ سیاسي سرګرمو کښې ہم برخہ اخلي۔ یو ځل د یونین کونسل او بل ځل د تحصیل نوښار کونسلرہ پاتې شوې دہ ۔ حسینہ ګل ازاد نظم او غزل دواړہ لیکي د ازاد نظم پہ حقلہ زمونږ اکثر شاعران پہ مغالطہ کښې پراتۀ دي چې داد خپل نوم پہ شان مادر پدر ازاد دی ۔ خو داسې نۀ دہ د ازادنظم پہ لنډو اوږدو مصرعو کښې د وزن خیال ساتل ګران کار دی او ډېر ډېر لوی لوی شاعران چې د ازاد نظم د مزاج نہ خبر دي تیندک اوخوري ۔ خو حسینہ ګل ازاد نظم ہم ښہ پہ ښکلي انداز کښې لیکي او ښہ قابو پرې ئې راوستی دی ۔ د حسینہ ګل دنظم اود غزل خوبي دا چې د منافقت کار نۀ اخلي چې څۀ ئې پہ زړۀ ہغہ پہ خولہ وي د حسینہ ګل غزل ترقي پسند غزل دی۔ ہغہ د فرسودہ نظام او زړو بدو رسمونو رواجونو خلاف اواز پورتہ کړی دی ۔پہ فني لحاظ ئې د خپل غزل خیال ساتلی دی ۔ د حسینہ ګل غزل تہ مونږ دیو جدا طرز ادا غزل وئیلی شو
غزل
لا ورنیزدې شم کۀ ہر څو ترینہ خپل ځان انغاړم
محبت څۀ دی بس پہ سترګو کښې جانان انغاړم
ماخو دا ستا پہ دروغژنہ مینہ ہر څۀ داو کړۀ
د زړہ لمن کښې دې تش نوم ډېر پہ تاوان انغاړم
تا سرہ ژوند تا سرہ جنګ تاسرہ کور او مینہ
راشہ رخصت مې کړہ دا کډې پہ ارمان انغاړم
ستا د جذبو ستا د خوږو کلي بہ ټول لاہو کړي
پشکال مات نۀ شي پہ سترګو کښې باران انغاړم
ستا ہر یو نوم تہ د ګل وجود پہ ورکړہ باندې
دخپل وجود پہ ہر یو شاړ تصویر کښې ځان انغاړم
غزل
د چا بہ زر دچا بہ مال د چا محل بہ کوي
زما د ذات پېژند ګلو زما غزل بہ کوي
زما وجود ددې حاضر دور جواز او اعجاز
دا اعتراف بہ مې سبا پردي او خپل بہ کوي
پکښې چې ستاد ګل ورین وجود پہ سېوري اوسم
رقیب پہ کومہ خلہ دعوی ستا د محفل بہ کوي
کۀ د شعور لېوني وېښ شود پښتو محبوبې
داسې بہ نۀ کښېني څۀ چل ستا د اور بل بہ کوي
پہ ہرہ سیمہ کښې اوسي پہ ہر ځائی کښې چې وي
زما پوښتنہ پښتانۀ شډل پډل بہ کوي