ډاکټرحنیف خلیل
د حنیف خلیل تاریخِ پېدائش دے ۱۲ مۍ ۱۹۷۳ ء ۔ پرائمری او سکنډری تعلیم کالېجيټ سکول پېښور کښې حاصل کړے دے ، بی اے د اسلامیہ کالج نہ پہ کال ۱۹۹۵ کښې اوکړو ۔ پہ کال ۱۹۹۷ ء کښې ایم اے پښتو او ګولډ مېډل ئی تر لاسہ کړو ۔ پہ کال ۱۹۹۹ء کښې پہ اردو کښې ھم اېم اے اوکړو ۔ اول پہ ګورنمنټ نمبر ۱ کالج ډی ائی خان کښې لیکچرر شو او نن صبا پہ قائد اعظم یونیورسټۍ کښې اسسټنټ پروفېسر دے ۔ حنیف خلیل یو شاعر ۔ محقق ، نقاد ، ناول نګار دے ۔ پہ تحقیق کښې د احتیاط کار نۂ اخلی ۔ د قاضی عبدالحلیم اثر او د ھمېش خلیل پہ شان پہ مخہ لیکی ۔ د شاعرۍ موضوعات ئې دي حسن وعشق قامی او ملکی حالات جدت او روایت دواړہ یو ځاے لیدے شی ۔ د شاعرۍ دوہ مجموعې ئې چاپ دی ۔ یو پرخہ پہ پرخہ او بلہ ، ما خو لا ھیڅ نۂ دي وئېلی ۔
کۂ مستی د جونو نۂ وے پہ ګودر کښې
ھیڅ مزہ بہ پاتې نۂ وې مازیګر کښې
د وصال پہ شپہ قېدونہ پہ ما مۂ ږدہ
ګناہ ګار وی چې روژہ نیسی اختر کښې
مخ او زلفې اننګی دې خېر و شر دي
نۂ مې خېر کښې څۂ حاصل کړۂ نۂ پہ شر کښې
اعتراف ئې ښہ ډاډہ اوکړہ خلیلہ
سخن ور شوې پہ صحبت د قلندر کښې
ښہ دہ رھبری ستاسو کولے شم
خپلہ قافلہ خپلہ لوټلے شم
وختہ زۂ څۂ کاڼے خو د سیند نۂ یم
داسې چې پہ شور وشر کښې غلے شم
کلہ شم یوسف کلہ قابیل شمہ
ورور مې وژنی زۂ ھم ورور وژلے شم
خېر دے کۂ ئې نۂ اؤری تور غوږی دی
لا خو سپینې سپینې زۂ وئیلے شم
سر تہ مې نشہ د خودۍ اوختہ
اوس د زرور پہ سر ختلے شم
سپکو ورکو ځان کښې راپېدا کړئ زور
لا خو مو درانۂ نور زغملے شم
تۂ کرہ اورونہ د خلیل پہ لار
زۂ پہ خپلہ کلکہ اودرېدلے شم
بیا پہ خپلہ زمانہ کړی زمونږ ښکل لاسونہ
کہ د ګرېوانہ د یو بل مونږ اویستل لاسونہ
وئیل ئې ستا پہ ژوند کښې ورځ نیشتہ دے تل بہ شپہ وی
ښار کښې پرون دیو مزدور پالی کتل لاسونہ
تۂ د اختر پہ شپہ غوښتنہ د نکریزو کوې
زمونږ پہ وینہ باندې سرۂ شو د یو بل لاسونہ
لاس پہ دعا یم خدایہ بیا ھغہ لحظې راولې
ھغہ زلمو چې بہ اتڼ کښې اړول لاسونہ
دا التجا بہ ئې پہ شونډو وہ چې لوے سړے شې
مور چې کلہ پہ دعا کښې اوچتول لاسونہ